راهنمایی کاربردی و عملی پرورش شترمرغ

 

 

ریبوفلاوین (Riboflavin) : به دلیل فقر اجزاء غذایی به جیره اضافه می گردد. فلج ناشی از پنجه های خمیده، کاهش میزان رشد، اسهال و کاهش جوجه درآوری علایم معمول کمبود ریبوفلاوین می باشد.

اسید پانتوتنیک (panthothenic): در بسیاری از مواد غذایی وجود دارد ولی به صورت پانتوتنات کلسیم به اکثر جیره ها افزوده می شود. علایم کمبود اسید پانتوتنیک شامل ضعف رشد، پرهای ژولیده در جوجه ها، ضایعات دور چشم ها و دهان درماتیت پنجه ها، کاهش تولید تخم و جوجه درآوری می باشد.

نیاسین (Niacin) :
 کمبود شدید آن موجب ایجاد درماتیت، کاهش مصرف غذا، اسهال، کاهش رشد، تورم مفاصل خرگوشی و تورم زبان و دهان (black tongue) می شود.

بررسی مشکلات پرورش شترمرغ و رفع انها

 

 

پیریدوکسین (pyridoxine):

 کمبود پیریدوکسین بی نهایت نادر است زیرا در اغلب مواد غذایی به وفور یافت می شود. جیره های تجربی خالص شده دارای پیرویدوکسین کم موجب کاهش رشد، تشنج، اختلالات عصبی و حتی مرگ شده است.

بیوتین (Biotin) :
 در اغلب مواد غذایی وجود دارد، اما همواره به طور کامل برای پرند، قابل دسترسی نیست. علایم کمبود آن عبارتند از: درماتیت پوسته ای، پروزیس ملایم (در رفتن تاندون)، رشد تأخیری و کاهش جوجه درآوری

اسید فولیک (Folic acid) :
 کمبود آن به ندرت اتفاق می افتد. علایم کمبود آن شامل: کاهش رشد، کم خونی، پردرآوری ضعیف، پرهای فاقد رنگدانه و افزایش مرگ و میر جنینی می باشد.

ویتامین B۱۲:
 این ویتامین تنها در مواد غذایی با منشأ حیوانی

و ماهیان یافت می شود. به دلیل فقر منابع گیاهی معمولا به اغلب جیره های طیور افزوده می شود.

 

 

پژوهشگر ارشد کشوری در صنعت شترمرغ

مدرس دانشگاه و عضو کمیته علمی دانشگاه

مشاور تلفنی پرورش شترمرغ ایران

Dr Zamani PHD TMU Iran

akbarzamani.ir

09132098516

مشاور راه اندای مزارع و مجتمع ها و شهرک های پرورش شترمرغ و صنایع وابسته